Некоторые принципы, которые раньше были принципиальны, на самом деле были не принципиальны

Խնդրում եմ պարզել Ռուբենից, որո՞նք են Մանե Թանդիլյանի սկղբունքները.

 

1. Պայքարել կուտակային կենսաթոշակային համակարգի դեմ, բայց նիկոլի նախարար դառնալուց հետո վավերացնե՞լ այդ օրենքը:

 

2.Առաջին հրաժարականը նախարարի պաշտոնից տալ 2018 հունիսի 1-ին, իսկ հունիսի 21-ին նիկոլի հետ քննարկումից հետո ասել որ. «Պատրաստ ենք կարճ ժամանակում լրամշակել համակարգի վերաբերյալ նախագիծը և ներկայացնել հանրությանը՝ նաև ընդհանուր քննարկումներ անցկացնելու նպատակով»,-ասաց նախարարը և հավելեց, որ փոփոխված օրենքը 2019-ի հունվարի 1-ից պետք է լիարժեք կիրառվի»(հղումը կտրամադրեմ ցանկացողներին) ու մնալ աշխատել,

 

3. Հինգ ամիս հետո` 2018 թվականի նոյեմբերի 14-ին, կրկին հրաժարական տալ Հայաստանի Աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարի պաշտոնից` կայանալիք ԱԺ արտահերթ ընտրություններին մասնակցելու նպատակով:

 

4. 2018 դեկտեմբերի 9-ին ԼՀԿ համապետական ընտութուրնների ցուցակում զբաղեցնել երկրորդ տեղը, ընտրվել ատգամավոր ռեյտնգային ընտրակարգով, դառնալ Հայաստանի ԱԺ Ֆինանսավարկային և բյուջետային հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ, իսկ 2020 թվականի օգոստոսի 24-ին վայր դնել պատգամավորական լիազորությունները` առողջական խնդիրների պատճառով։

 

5. Երեք ամիս անց, «Առողջական խնդիրներով» հանդերձ, մեկնել Արցախ և 2020 դեկտեմբերի 2-ին նշանակվել արայիկի Աշխատանքի, սոցիալական և միգրացիոն հարցերի նախարար, ասել որ այլևս ծառաելու ես Արցախին, իսկ իննը ամիս անց` 2021 սեպտեմբերի 1-ին, հրաժարական տալ ու վերադառնաս Երևան:

 

Այս քայլերից ո՞րն է սկզբունքային:

 

Սկզբունքային հետ կանգնող է Մանեն, միգուցե դա՞ ի նկատի ունի Ռուբենը:

Չնայած, Ռուբենն էլ ասում էր որ ով արայիկին դեմ է պիտի լքի Արցախը կամ պատժվի, հիմա ասում է Արայիկի` «առաջին մարդու խոսքը չի ներշնչում հավատ»:

Խնդրում եմ, այս հարցերին պատասխանների դեպքում, ինձ էլ տեղեկացրեք, մենք էլ իմանանք, թե որն է սկզբունքայինությունը ըստ Ռուբենի:

 

Հ.Գ. «Некоторые принципы, которые раньше были принципиальны, на самом деле были не принципиальны.» В. Черномырдин