ԻՆՉՈ՞Ւ ԵՆ ԴԵ-ՖԱԿՏՈ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՀԱԿԱՀԱՅ ՈՒ ՀԱԿԱՌՈՒՍ
ԻՆՉՈ՞Ւ ԵՆ ԴԵ-ՖԱԿՏՈ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՀԱԿԱՀԱՅ ՈՒ ՀԱԿԱՌՈՒՍ
• Եթե ուզում եք հասկանալ ՀՀ դե-ֆակտո իշխանությունների ռուսատյացության խորքային պատճառը, ապա հիշե՛ք, որ «ռուսի գաղութատիրության» տարիներին նկարված «Ձորի Միրոն» ֆիլմում Միրոն հայհոյում էր թուրք զաբիթին՝ «ես քո դինն ու հավատը», իսկ «Հարսնացուն հյուսիսից» ֆիլմում վելիկոռուս մուժիկն ասում էր՝ «ես 1914 թ․ եղել եմ Հայաստանում՝ Կարսում»։
• Պատմականորեն Հայաստանը ժողովրդագրական և տարածքային ապաքինումներ է ունեցել միայն ու միայն տարածաշրջանում հակաթուրքական, այն է՝ իրանական կամ ռուսական գործոնի ուժեղացման շնորհիվ։ Ինքնին հակաթուրքականությունը հայի համար միշտ նշանակել է պայքար։ Իսկ ՀՀ դե-ֆակտո իշխանությունների անդամներն էությամբ պղերգ են, թույլ ու ծույլ, վախկոտ, պայքարից փախչող, ըստ այդմ՝ արտաքին վտանգի պայմաններում՝ շատ հեշտ դավաճան դարձող և ուրացող, այսինքն՝ թուրքականացող։
• Ըստ այդմ՝ ռուսական կամ իրանական դաշնակցությունը նրանց համար ուղղակիորեն ընկալվում է որպես գոյութենական սպառնալիք։ Առհասարակ հայ լինելն է իրենց համար գոյութենական սպառնալիք, որովհետև, ինչպես ասացի, վախկոտ են, պայքարից փախչող ու տմարդի։
• Հայաստան ունենալու համար պետք են կուռ, որակյալ շարքերով և իրար հանդեպ անդավաճան քաղաքական հայեր՝ միավորված մեկ խմբային ինքնության մեջ։
Քաղաքագետ Էդգար Էլբակյանի Ֆեյսբուքյան էջից

