Չդատապարտելով հակահայկական «Շուշիի հռչակագիրը» փաշինյանական իշխանությունը, փաստացի, կողմ արտահայտվեց ամրագրված բոլոր կետերին՝ հրաժարվեց Արցախից, հրաժարվեց Ցեղասպանությունից
Չդատապարտելով հակահայկական (և, ըստ էության, նաև հակառուսական և հակաիրանյան) «Շուշայի հռչակագիրը», փաշինյանական իշխանությունը, փաստացի, կողմ արտահայտվեց այս հռչակագրում ամրագրված բոլոր կետերին՝ հրաժարվեց Արցախից, հրաժարվեց Ցեղասպանությունից և համաձայնվեց թշնամիներին տրամադրել «Զանգեզուրի միջանցքը»: Սա չի ծառայու՞մ մեր պետության գոյությանը սպառնացող թշնամու շահերին...
Նրանք, ովքեր այսօր իշխանության ղեկին են, պատմությունը գիտեն միայն 2018 թվականից, մնացածը հավանաբար չգիտեն, իսկ եթե իմանային, ապա ծանոթ կլինեյին նացիստների կողմից օկուպացված Ֆրանսիայի խամաճիկ առաջնորդ մարշալ Պետենին, ով ոչ այլ ինչ էր, քան կոլաբորացիոնիստական կառավարության ղեկավար: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո Պետենը դատապարտվեց դավաճանության և ռազմական հանցագործությունների համար:
Այսօր տեղի ունեցածը հայկական «քաղաքական էլիտայի» հերթական ֆիասկոն էր։ Ինչպե՞ս էր կարելի իշխանություն ունենալ ու չքանդել այս կոլաբորացիոնիստական «բույնը» երկրի ներսում։
Առաքել Դավթյանի ֆեյսբուքյան էջից
Հետևեք մեզ Facebook-ում