Որքան էլ զարմանալի թվա, Ադրբեջան կոչվող արհեստածին կազմավորման նաև ռազմաքաղաքական վերնախավում դեռևս պահպանվում է պաթոլոգիական վախը մեր հանդեպ

Որքան էլ զարմանալի թվա, Ադրբեջան կոչվող արհեստածին կազմավորման նաև ռազմաքաղաքական վերնախավում դեռևս պահպանվում է պաթոլոգիական վախը մեր հանդեպ։ 

Գրեթե օր չկա, որ Բաքվի բռնապետի քարոզչամեքենան սպառնալիքներ չհնչեցնի, թե հայկական, իրենց եզրաբանությամբ, «ռևանշի» դեպքում իբր «Հայաստանի համար շատ վատ կլինի», «Հայաստանը կդադարի գոյություն ունենալուց», «փոքր հակաահաբեկչական գործողությամբ Ադրբեջանը կոչնչացնի հայկական բանակը» և նման այլ բարբաջանքներ, որոնք ամփոփվում են նրանով, որ Հայաստանը որևէ պարագայում ոչ միայն չպետք է գնա «ռևանշի», այլև նույնիսկ մտածի դրա մասին։ 

Այս ամենից տրամաբանական հետևությունը մեկն է․ եթե ամեն ինչ այդքան հեշտ է ու պարզ, ապա Բաքվի բռնապետի համար շատ ձեռնտու կլիներ Հայաստանի հենց «ռևանշի» գնալը, որովհետև հասկանալի է, չէ՞, որ այդ դեպքում Ադրբեջանը, դիցուք, կարող էր վերցնել Երևանը, որը պաշտոնապես հռչակվում է իբր «հին ադրբեջանական քաղաք»։ 

Սակայն, ո՛չ,, Բաքվի բռնապետը դեմ է հայկական «ռևանշին», ուստի թե՛ նա և թե՛ նրա քարոզչամեքենան զբաղված են ակնհայտ սնապարծության միջոցով նաև սեփական վախերը թաքցնելու փորձով։ 

#մահ_թշնամուն

Իրանագետ Վարդան Ոսկանյանի Ֆեյսբուքյան էջից