Ըստ էության իսրայելական ու հակաիսրայելական կոալիցիաներ են սկսում ձևավորվել

15 Հունվար, 2024 23:14

Դիտել նաև

Հայաստանը Թուրքիային կփոխանցի Անիի կամրջի վերականգնման շուրջ իր մոտեցումները. Սպուտնիկ Armenia «Իրանը չի ընդունի օտարերկրյա զորքերի մուտքը Հարավային Կովկաս»․ Քանանի Ռուս խաղաղապահների դուրսբերումն Արցախից. Իրանն ու Ադրբեջանը պատրաստվո՞ւմ են պատերազմի Իրանը հերքում է պայթյունների և հրթիռային հարվածների լուրերը Իսրայելը հրթիռային հարված է հասցրել Իրանին

Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը գրել է.
«-Ռուսաստանի և Իրանի պաշտպանության նախարարները քննարկել են երկկողմանի ռազմական ու ռազմատեխնիկական համագործակցության հարցերը:

- Իրանի ու Ռասաստանի արտգործնախարարները քննարկել են Համապարփակ Ստրատեգիական Համագործակցության պայմանագրի նախապատրաստման գործընթացը:

Սա ուղղակիորեն վերաբերվում է նաև Հայաստանին, ավելի կոմկրետ Սյունիքի ճակատագրին, իսկ գուցե Արցախի խնդրում հնարավոր զարգացումներին, եթե Հայաստանում պետականության ու պետական քաղաքականության նշույլներ դեռ մնացել են:

Սակայն չենք կարող շրջանցել Իսրայելի խնդիրը:

Ըստ էության իսրայելական ու հակաիսրայելական կոալիցիաներ են սկսում ձևավորվել և բաժանարար գծերն Արևմուտք-Արևելք, Հյուսիս-Հարավ տրամաբանությանբ չեն արդեն բաժանվում, ինչը նոր իրականություն է:

Պետք է նաև ֆիքսել, որ Թուրքիայի ու Ռուսաստանի հարաբերություններում որոշակի սառեցում է սկսում նկատվել, դա պայմանավորված է Շվեդիայի ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու հարցում Թուրքիայի դիրքորոշման փոփոխության և ուկրաինական հարցում Թուրքիայի երկակի խաղերի փաստերով:

Բնական է, որ Թուրքիա-Ռուսաստանի հարաբերությունների հնարավոր փոփոխության դեպքում կփոխվեն նաև Ռուսաստան-Արևելյան Թուրքիա (Ադրբեջան) հարաբերությունները: Բնական է, որ կտրուկ փոփոխություններ սպասել պետք չէ, չնայած 2024-ին սպասվող պատերազմական օջախների թատերաբեմի լայնացման ու թեժացման պայմաններում կտրուկ փոփոխությունները հնարավոր են:

Իսրայելի պահով

2020 թվականին Իսրայելը ակտիվ դերակատարություն էր ստանձնել Արցախի պատերազմում, փաստորեն ակտիվորեն մտնելով ռուս-իրանական ազդեցության գոտի, ինչը վերջիններիս պետք է դուր չգար ու հիմա ստանում է պատասխանը Գազայի խնդրում, նրանց ակտիվությամբ, ոչ Իսրայելի օգտին:

Իսրայելի մյուս սխալը բարոյական ոլորտում է, ինչն ունի մեծ քաղաքական նշանակություն: Հոլոքոստի գաղափարի վրա հրեաների մոբիլիզացիայի շնորհիվ պետականություն ստեղծած հասարակությունը նախ Ցեղասպանություն ապրած հայերի դեմ գործեց Արցախում, երկրորդն՝ հենց ինքն է Պաղեստինցիների Հոլոկոստ կազմակերպել: Դա թե ներքաղաքական, թե արտաքին արտաքին քաղաքական դաշտում հրեաների բարոյալքման գործոն կարող է դառնալ: Հատկապես ցինիկ էր հնչեմ Իսրայելի արտգործնախարի Թուրքիային հայերի ցողասպանության մեջ մեղադրելու խոսքերը, ի պատասխան Թուրքիայի մեղադրանքներին պաղեստնցիների ցեղասպանության անելու մեղադրանքին:

Իսրայելի քաղաքական ու բարոյական կոխպիտ սխալները չեն կարող ազդեցություն անհետևանք մնալ: