Ըստ էության իսրայելական ու հակաիսրայելական կոալիցիաներ են սկսում ձևավորվել

15 Հունվար, 2024 23:14

Դիտել նաև

Ի՞նչ են հուշում ուկրաինական խնդրի լուծման Թրամփի եղանակները մեզ՝ հայերիս Փաշինյանն Ռուսաստանին զավթիչ է համարում Ուկրաինայում, իսկ Ադրբեջանը՝ ոչ. Ինչո՞ւ պիտի Մոսկվան աջակցի Հայաստանին Արարատ Միրզոյանը չի բացառում, որ հայ-ադրբեջանական համաձայնագիրը ստորագրի նույնիսկ Թուրքիայում «Արաղչին կմեկնի Մոսկվա»․ Իրանի ԱԳՆ Հայաստանի հետ սահմանը հատելու փորձի ժամանակ Թուրքիայի քաղաքացի է անհետ կորել

Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը գրել է.
«-Ռուսաստանի և Իրանի պաշտպանության նախարարները քննարկել են երկկողմանի ռազմական ու ռազմատեխնիկական համագործակցության հարցերը:

- Իրանի ու Ռասաստանի արտգործնախարարները քննարկել են Համապարփակ Ստրատեգիական Համագործակցության պայմանագրի նախապատրաստման գործընթացը:

Սա ուղղակիորեն վերաբերվում է նաև Հայաստանին, ավելի կոմկրետ Սյունիքի ճակատագրին, իսկ գուցե Արցախի խնդրում հնարավոր զարգացումներին, եթե Հայաստանում պետականության ու պետական քաղաքականության նշույլներ դեռ մնացել են:

Սակայն չենք կարող շրջանցել Իսրայելի խնդիրը:

Ըստ էության իսրայելական ու հակաիսրայելական կոալիցիաներ են սկսում ձևավորվել և բաժանարար գծերն Արևմուտք-Արևելք, Հյուսիս-Հարավ տրամաբանությանբ չեն արդեն բաժանվում, ինչը նոր իրականություն է:

Պետք է նաև ֆիքսել, որ Թուրքիայի ու Ռուսաստանի հարաբերություններում որոշակի սառեցում է սկսում նկատվել, դա պայմանավորված է Շվեդիայի ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու հարցում Թուրքիայի դիրքորոշման փոփոխության և ուկրաինական հարցում Թուրքիայի երկակի խաղերի փաստերով:

Բնական է, որ Թուրքիա-Ռուսաստանի հարաբերությունների հնարավոր փոփոխության դեպքում կփոխվեն նաև Ռուսաստան-Արևելյան Թուրքիա (Ադրբեջան) հարաբերությունները: Բնական է, որ կտրուկ փոփոխություններ սպասել պետք չէ, չնայած 2024-ին սպասվող պատերազմական օջախների թատերաբեմի լայնացման ու թեժացման պայմաններում կտրուկ փոփոխությունները հնարավոր են:

Իսրայելի պահով

2020 թվականին Իսրայելը ակտիվ դերակատարություն էր ստանձնել Արցախի պատերազմում, փաստորեն ակտիվորեն մտնելով ռուս-իրանական ազդեցության գոտի, ինչը վերջիններիս պետք է դուր չգար ու հիմա ստանում է պատասխանը Գազայի խնդրում, նրանց ակտիվությամբ, ոչ Իսրայելի օգտին:

Իսրայելի մյուս սխալը բարոյական ոլորտում է, ինչն ունի մեծ քաղաքական նշանակություն: Հոլոքոստի գաղափարի վրա հրեաների մոբիլիզացիայի շնորհիվ պետականություն ստեղծած հասարակությունը նախ Ցեղասպանություն ապրած հայերի դեմ գործեց Արցախում, երկրորդն՝ հենց ինքն է Պաղեստինցիների Հոլոկոստ կազմակերպել: Դա թե ներքաղաքական, թե արտաքին արտաքին քաղաքական դաշտում հրեաների բարոյալքման գործոն կարող է դառնալ: Հատկապես ցինիկ էր հնչեմ Իսրայելի արտգործնախարի Թուրքիային հայերի ցողասպանության մեջ մեղադրելու խոսքերը, ի պատասխան Թուրքիայի մեղադրանքներին պաղեստնցիների ցեղասպանության անելու մեղադրանքին:

Իսրայելի քաղաքական ու բարոյական կոխպիտ սխալները չեն կարող ազդեցություն անհետևանք մնալ: