ԱՐԵՎՄՈՒՏՔԸ՝ ԱՐՑԱԽԻ ՀԱՅԱԹԱՓՄԱՆ ՇԱՀԱՌՈՒ

ԱՐԵՎՄՈՒՏՔԸ՝ ԱՐՑԱԽԻ ՀԱՅԱԹԱՓՄԱՆ ՇԱՀԱՌՈՒ
«Ֆրիդոմ Հաուզը» «Զարգացող պետություններ 2023» զեկույցում բառացիորեն գրել է․ «Կան բավականին շատ նախանշաններ, որ Բաքվի վերահսկողության տարածումը Լեռնային Ղարաբաղի և Հայաստանի մասերի վրա (sic!) կոչնչացնի տեղի բնակչության ազատություններն ու անվտանգությունը… Ժողովրդավարական կառավարությունները չպետք է անուշադրության մատնեն այս վտանգը։ Նրանք պետք է ամեն հնարավոր քայլ ձեռնարկեն՝ զարգացնելու հայաստանյան ժողովրդավարությունը և երաշխավորելու Ադրբեջանի իշխանության ներքո ապրող կամ վերջինիս օկուպացիայից փախչող մարդկանց պաշտպանությունը»
(https://freedomhouse.org/sites/default/files/2023-05/NIT_2023_Digital.pdf)։
Եզրակացություններ՝
• Արևմուտքում շատ լավ գիտեն, որ Ադրբեջանը գրավել է հողեր նաև նախկին ՀԽՍՀ տարածքից՝ ստեղծելով հարակից բնակավայրերի համար կյանքի հետ անհամատեղելի պայմաններ;
• Արևմուտքում շատ լավ գիտեն, որ թե՛ նախկին ՀԽՍՀ տարածքի որևէ կետում, թե՛ Արցախում Ադրբեջանի իշխանության հաստատումը նշանակում է հայաթափում, և ոչ մի «համակեցություն» իրականում հնարավոր չէ;
• Այդքանն իմանալով՝ Հայաստանին առաջարկվում է զուտ «ժողովրդավարություն», այսինքն՝ դե-ֆակտո թուրքական իշխանությունների ներքին ամրապնդում և փախստականների վերացական «պաշտպանություն»։ Պետությանը տրամադրվող իրական անվտանգային ոչ մի երաշխիքի կամ գործիքի մասին այստեղ չի խոսվում։
Եվ սա տրամաբանական է։ Խնդիրն այն չէ, որ Արևմուտքը վատն է, իսկ Հյուսիսը, Հարավը կամ Արևելքը՝ լավը։ Խնդիրը շահերն են։ Արևմուտքի շահերից չի բխում Ռուսաստանի ներկայությունն աշխարհում որևէ տեղ, այդ թվում՝ Արցախում և Հայաստանում, իսկ Արցախում հայության առկայությունը ռուսական ներկայությունը միջազգայնորեն հիմնավորող միակ հանգամանքն է։ Չկա հայություն, չկա ռուսական ներկայություն։ Իսկ թե ինչ կլինի Հայաստանի հետ առանց ռուսական ներկայության, Արևմուտքում, ինչպես տեսնում եք, լավ գիտեն, բայց դա իրենց չի հետաքրքրում։ Մեր խնդիրը մեր շահերն ու ըստ այդմ՝ մեր շահակիցներին ճանաչելն ու գտնելն է։
Քաղաքագետ Էդգար Էլբակյանի Ֆեյսբուքյան էջից