Բաքվում և արհեստածին Ադրբեջանի այլ հատվածներում դեռևս 1920թ. «ադրբեջանցիներ» չկային

Դիտել նաև
Եթե ինչ-որ մեկին թվում է՝ Արցախը հեռու է, ոչինչ չի սպառնում իր ընտանիքի անվտանգությանը, սխալվում է
Մենք՝ որպես ազգ և պետություն, կանգնած ենք գոյութենական վտանգների ու մարտահրավերների առջև
«Ես երբեք չեմ վարժվի այն փաստին, որ այլևս չեմ կարող գրկել քեզ». Էթերի Ոսկանյանի շնորհավորանքը լուսահոգի հայրիկին. Լուսանկարներ
Բաքվի բարբարոսական վարչախմբի պարագլուխը պետք է գիտակցի, որ պատմական լեգիտիմության առումով խնդիրներ կարող է ունենալ հենց Ապշերոնյան թերակղզում. Լուսանկար
Բոլոր պատրանքները, թե նույնիսկ մեր այս տարրական իրավունքը չճանաչող բարբարոսների հետ հնարավոր է ինչ-որ երկարաժամկետ խաղաղություն, սին են
Մինչ Բաքվի բարբարոսական վարչախմբի պարագլուխը բարբաջում է ինչ-որ անհայտ «Արևմտյան Ադրբեջանի» և այդտեղ բնակված «ադրբեջանցիների» մասին՝ նկատի ունենալով Հայաստանի Հանրապետությունը, պետք է նրան հիշեցնել, որ նույնիսկ Բաքվում և արհեստածին Ադրբեջանի այլ հատվածներում դեռևս 1920թ. «ադրբեջանցիներ» չկային։
Նախկին «մուսուլմաններն» արդեն բոլշևիկյան այս ժամանակաշրջանում «հաջողությամբ» դարձել էին «թյուրքեր», բայց մինչև պաշտոնապես «ադրբեջանցի» կերպափոխվելը դեռ մեկ տասնամյակից ավելի ժամանակ կար։
Ադրբեջան կոչվող արհեստածին կազմավորման շրջանակներում ներկայիս էթնիկ ադրբեջանցիների ինքնանվանումը փոփոխվել է 5 անգամ՝ «մուսուլման», «թյուրք», «ադրբեջանցի», «ադրբեջանական թյուրք» և կրկին «ադրբեջանցի», ինչը ևս մեկ հստակ ցուցիչ է թե՛ պետական կազմավորման և թե՛ ինքնության ամբողջովին արհեստածին բնույթի։
Լուսանկարում՝ 1920թ. Բաքվում բեմադրված «Լեյլի և Մեջնուն» օպերայի ազդագիրն է, որը խաղացվել է «թյուրքական բեմի արվեստագետների» կողմից։
