Ոչ մի օր՝ առանց նվաստանալու․ «Կարճ ասած»
Yerevan.today-ի գլխավոր խմբագիր Սևակ Հակոբյանը նկատում է. «Այսօր ուզում էի անդրադառնալ ահռելի գնաճին, որին բախվում է ամեն քաղաքացի` ամեն օր։ Վերջին մեկ շաբաթում դարձյալ կտրուկ թանկացումներ են, միայն կաթնամթերքը՝ շուրջ 20 տոկոսով։ Դժգոհ են մարդիկ, բայց արձանագրեմ, որ 25 տոկոսանոց աղքատ երկրում երբ քաղաքացիների հետ խոսում ես, առաջինը ոչ թե գներից են բողոքում, այլ՝ անվտանգության հետ կապված խնդիրներից։ Այդպես էլ չի կարողանում իշխանությունը մարդկանց համոզել, թե խաղաղություն է լինելու մեր սահմաններին, ու էս խառը աշխարհում ավելի շատ ենք համոզվում, որ էդ խաղաղության մասին խոսքերը պարզապես դատարկ են։ Երեկ տեղի ունեցած իրադարձությունը ևս հիմնավորում է այդ դատարկությունը։
Տեսեք, Եգիպտոսի նախագահը, Կատարի էմիրը, ԱՄՆ նախագահը, Թուրքիայի նախագահը Շարմ էլ Շեյխում կայացած խաղաղության գագաթնաժողովին ստորագրել են Գազայի հատվածում հրադադարի հաստատման շուրջ համաձայնագիր։ Հրադադարը Գազայում ինչպե՞ս է ուղեկցվում․ գերիների փոխանակմամբ։ Իրենք հրադադարը հաստատել են երեկ, գերիներին փոխանակում են․ Հայաստանն արդեն ասում է խաղաղություն է․ իսկ ո՞ւր են մեր գերիները․ այսօր դատավարություն էր Բաքվում։ Խաղաղություն է առանց գերիների վերադարձի՞։ Դա հենց պատճառներից մեկն է, որ չեն հավատում մարդիկ խաղաղություն կոչվածին։
Երկու ամիս է, ինչ Վաշինգտոնում ստորագրեցին ինչ-որ բան ու ասացին, թե արդեն խաղաղություն է։ Անցած երկու ամսում ԱՄՆ նախագահը 6 անգամ շփոթել է Հայաստանի անունը, Նիկոլի անունը, նրան ընդհանրապես․ էն օրը ասում էր՝ մեր տղան․ երեկ էլ սա գնացել- հիշեցնում էր իր մասին, թե ինքը ով է ու ասում էր՝ շնորհալաւություն։ Ես չեմ՝ դուք եք, հույսներդ կդնեի՞ք էդ մարդկանց վրա․ էս կարգի խաղաղության մասին լսած կա՞ք երբևէ։ Դուք իսկապես մտածում եք, թե հարց ե՞ն լուծելու մեզ համար։ Մեր բարդ տարածաշրջանում, էս իրավիճակում, երբ թշնամիները ատամները սրած սպասում են նոր պատառներ փախցնելուն, դարձյալ հարմար առիթի են սպասում, որ հոշոտեն, էս մակարդակի ղեկավարության վրա հույս եք դրե՞լ։
ԱՊՀ գագաթնաժողովում տեսաք պահվածքը, սուրճի շուրջ ձեռքառնոցին։ Ամենուր, կլինի Վաշինգտոնում, Մոսկվայում, Դուշանբեում, Կոպենհագենում, թե Շարմ Էլ Շեյխում կամ այլուր, Հայաստանի անունից ներկայացողը ծիծաղելի վիճակում է։ Էդ կադրերի մեջ մեր ողբերգականությունն է։
Գնացել-ասում է՝ ինձ հիշեցիք, չէ՞, Հայասանի վարչապետն եմ․ եթե վաղը Ադրբեջանը հարձակում սկսի Հայաստանի վրա, ի՞նչ է Նիկոլն անելու, Վոթսափով զանգելու է Թրամփին ասի, թե Ալիևի տանկերի դեմը փակի՞, նա էլ կփակի՞։ Ես սահմանամերձ համայնքի բնակիչ եմ, նայում եմ լուրերը, իբր խաղաղություն են ստորագրել, հետո նայում եմ, որ ոչ Նիկոլի անունն է հիշում, ոչ դեմքն է հիշում, Հայաստանի անունը հա շփոթում է, սա գնում-հիշեցնում է, թե ինքը ով է, ու պետք է հավատամ էդ խաղաղությանը ու արխային լինե՞մ։ Ինչի՞ց։ Ինչի՞ց արխային լինեմ։ Թրամփին ինչո՞ւ պետք է հավատամ, խաղաղության երաշխավո՞ր է բանավոր կամ գրավոր կերպով։
Թրամփն էր չէ՞, որ ասում էր՝ հենց դառնամ ԱՄՆ նախագահ, մեկ օրում Ուկրաինայում պատերազմը կանգնեցնելու եմ։ Հեսա մի տարին կլրանա, որ նախագահ է։ Հանդիպեց Զելենսկուն, Պուտինին, ասաց լավ ա, վերջումա ասաց՝ չէ, ոչինչ չի ստացվում, հիասթափված եմ Պուտնից, Ուկրաինային էլի զենք կտամ, թող գնան կռվեն-մեռնեն։ ԱՄՆ շագռվածությունը ուկրաինականճակատում շատ լ գիենք, ու դրանով հանդերձ՝ ոչինչ չեն կարողանում անել․ մեր սահմանին ի՞նչ ենք սպաս իրենցից։
Ես զարմանում եմ, որ կան մարդիկ, որոնք լրջությամբ են վերաբերուիմ էդ գործընթացին։ Սրանք անգամ մի անվան շուրջ չեն կարողանում պայմանավորվել։ Ասում են՝ Կոպենհագենում ամբողջ հանդիպմանը քննարկել են Զանգեզուրի միջանցք տերմինը չօգտագործելու հարցը, երկու օր հետո Ալիևն էլի ասում է «Զանգեզուրի միջանցք»։ Լավ, խնդալու չէ՞։
ՔՊ-ն ասում է արդյո՞ք խաղաղություն չէ, սահմանին զոհ չկա։ Ժողովուրդ ջան, զոհ չլինելը խաղաղություն չէ դեռ․ դա ընդամենը զինադադար է, ինչպես որ բնութագրումէ Ռոբերտ Քոչարյանը։ Մոտավորապես նույն զինադադարից է, ինչպիսին Գազայում է։ Նրանց մոտ էլ, չէ՞, հարցը չի կարգավորվել։
Նիկոլն ընդամենը թուղթ է ձեռք բերել, որ համոզի ձեզ վերընտրել իրեն։ Այս պահին Ալիևին պատերազմ պետք չէ, որովհետև ստանում է ինչ ուզում է․ պատերազմի իմաստը ո՞րն է։ Ասաց մի զինվեք, չեն զինվում, ասաց Մինսկի խումբը լուծարեք, լուծարեցին, ասաց սահմանադրությունը փոխեք, փոխում են․ էլ հարձակվելու իմաստը ո՞րն է։ Հլը պատկերացրեք մի պահ, որ Պուտինը Զելենսկուն ասեր՝ մոռացիր ՆԱՏՕ-ի մասին, նա ասեր՝ հարց չկա, Պուտինն ասեր՝ մի զինվեք, Զելինսկին ասեր՝ հարց չկա, Պուտինն ասեր սահմանադրություն փոխի ու դրա մեջ ամրագրի, որ այսինչ տարածքները քոնը չեն, Զելինսկին ասեր՝ հարց չկա, Ասեր Օդեսան տուր, Զելինսկին ասեր՝ հարց չկա, պատերազմ կլինե՞ր։
Հիմա Ալիևն ասում է սահմանադրությունը փոխիր, Նիկոլն ասում է՝ հարց չկա, ասում է սահմանադրության միջից կհանես անկախության հռչակագիրը, Նիկոլն ասում է՝ հարց չկա, ասում են Ցեղասպանության թեման էլ դրսերում չարծարծես, ասում է՝ հարց չկա, ասում են Մինսկի խումբը լուծարի, ասում է՝ արդեն լուծարել եմ, ասում են Ղարաբաղը տուր, հլը չեն ուզել՝ տալիս ես, պատերազմ ինչի՞ համար անի։ Դե հիմա թող Ալիևը մի բան ուզի, ու Նիկոլը ասի՝ չէ, չեմ տալիս, այ կտեսնեք պատերազմը որն է։ Նիկոլը Ալիևի համար երազանքի իշխանություն է, դրա համար ամեն ինչ անում է, որ սա մնա, Նիկոլն էլ ամեն ինչ անում է, որ Ալիևի որևէ պահանջ չմնա անկատար։ Ոնցոր հարևանդ գա քեզ ասի վեշերդ հավաքի տանից դուրս արի, ու դու չընդդիմանաս, բարեկամի, ընկերոջ չդիմես, ու ընտանիքդ վերցնես, տանից դուրս գաս, գնաս փողոցում քնես ու ասես՝ տեսե՞ք ինչ լավ արեցի տունը տվի, թե չէ՝ քիթս կջարդեր։ Կենցաղային օրինակ է, բայց սա է։
Խաղաղությունը, որը չունի երաշխավոր, խաղաղություն չէ, ընդամենը զինադադար է, որը չգիտեմ երբ կխախտվի, բայց կխախտվի մի պահի։
Ի դեպ, Մեծ Բրիտանիան վերացնում է Հայաստանին և Ադրբեջանին զենքի վաճառքի էմբարգոն։ Դա գործում էր 1992 թվականից։ Օրեր առաջ ԱՄՆ-ն կասեցրել էր Ադրբեջանին զենքի վառքի սահմանափակները։ Շատ տարօրիժամանակն են երկուսն էլ Ադրբեջանին արտոնում զինվել, երբ Նիկոլը հայտարարել է, որ ռազմական բյուջեն կրճատում է, Ալիևը հայտարարել է, որ ավելացնում է։
Կարճ ասած՝ Ալիևը հիմա կարող է խաղաղ համբերել, մինչև 2026-ի ընտրություններ, ու հանկարծ Նիկոլի վերընտրվելուց հետո նոր պահանջներով ներկայանա ու ստանա։ 2018-ին Նիկոլն ընտրվեց Ալիևը ստացավ Արցախի կեսը։ 2021-ին Նիկոլը վերընտրվեց, Ալիևը ստացավ Արցախի մյուս կեսը, Հայաստանւից գյուղեր, մայրուղիներ, հանք, 200 քառակուսի կիլոմետրից ավելի տարածք, Զանգեզուրի միջանցք․ մի ժամկետի համար շատ է, չէ՞։ Հիմա հանելուկ՝ ի՞նչ կստանա Ադրբեջանը, եթե Նիկոլը վերընտրվի երրորդ ժամկետում։ Հանելուկ է որը առաջին դաանցին էլ կարող է գուշակել։
Սա բոլորովբին ինքնիշխանություն չէ, սա իշխանություն է, որը ամբողջությամբ կախված է Ալիևի կամքից։

