Ռուս փորձագետները կանխատեսում են Հայաստանի կործանումը
Ռուսաստանում նույնպես լայնորեն քննարկում են օգոստոսի 8-ին կնքված Թրամփ-Փաշինյան-Ալիև հուշագիրը և կանխատեսում, որ այդ փաստաթղթի միակ տուժող կողմը կլինի Հայաստանը:
Ըստ նրանց՝ ճիշտ է,Մոսկվան շատ դեպքերում կոպիտ սխալներ թույլ տվեց, սակայն Ռուսաստանի համար, դրանք կարող են լինել կոպիտ սխալներ, մինչդեռ Հայաստանի համար դա կարող է լինել պետականության կործանում:
Ըստ փորձագետների՝ինչքան էլ որ տարօրինակ թվա,այս հուշագրի վրա ամենաշատ ջանքերը թափեց հենց Փաշինյանը, մինչդեռ հենց Հայաստանի համար է այն ամենավտանգավորը:
Փաշինյանի նպատակը՝ամեն գնով դուրս գալ ռուսական վերահսկողությունից, նշում են փորձագետները, մինչդեռ ներկայիս Հայաստանի հիմնումը և զարգանումը եղել է հենց ռուսական կողմի օգնությամբ: Եվ կարևոր չէ, թե ինչպես էր դա անվանվում, Ռուսական կայսրություն, ԽՍՀՄ, թե Ռուսական ֆեդերացիա:
Ներկայիս Հայաստանը ձևավորվել էր Արևելյան Հայաստանի հենքի վրա:
Իսկ Արևելյան Հայաստանը հիմնվել էր 1828 թվականին Ռուսական կայսրության օգնությամբ: Ընդորում, այդ տարածքի ընդամենը 20 տոկոսն էին հայեր:
Մինչդեռ Արևմտյան Հայաստանը, որտեղ հայերը մեծամասնություն էին կազմում, ավարտեց իր վախճանը 1915-ին ցեղասպանությամբ:
Ըստ ռուս փորձագետների՝սույն փաստն այսօր չի գիտակցվում հայ հանրության մեծ մասի կողմից և բոլորը ցանկանում են «նոր տեր փնտրել»ներկայիս Հայաստանի համար, մինչդեռ նրանք չեն ճանաչում այդ «նոր տիրոջ» կառավարման իրական մեթոդները, որոնքն իրենցցինիզմով քիչ ենտարբերվում հայերի հարևաններից:
Ըստ ռուս փորձագետների՝ շատերը չնկատեցին, որ օգոստոսի 8-ի ուշագրին զուգահեռ կնքնվեցին նաև Ադրբեջանական էներգետիկ ընկերության և Exxon Mobil-ի միջև ևս մի հուշագիր:
Exxon Mobil-ը պարզապես հարյուր միլիարդավոր դոլարներ արժողությամբ հսկայական նավթագազային ընկերություն չէ, որը Ռոքֆելլերների կլանի գաղափարն է։ ExxonMobil-ը Ամերիկայի էությունն է. այն ԱՄՆ արտաքին քաղաքականության կամքի շարունակությունն է, այն ամերիկյան ազդեցության պրոյեկցիան է Երկրի յուրաքանչյուր անկյունում, և առանց ավիակիրների և ծովային հետևակի, նշում են, ռուս փորձագետները:
Սա, ընդհանուր առմամբ, ԱՄՆ-ի ոճն է. մտնել տարածաշրջան էներգետիկ ոլորտի միջոցով և փորձել պահպանել իր դիրքերը՝ արդեն անվտանգության ուժերի միջոցով։
Հայաստանից այդ վարձակալած տարածքում, որը շուտով կդադարի լինել Հայաստան, որոշ ժամանակ անց կլինի ևս մեկ ԱՄՆ անկլավ՝ Պանամյան նեղուցի պատկերով և նմանությամբ:
Թեև ԱՄՆ-ին այս նվերը մատուցեց Փաշինյանը, միևնույն է, ԱՄՆ-ն հենց Ադրբեջանին է դիտարկելու որպես տարածաշրջանի ռազմավարական գլխավոր գործընկեր:
Մինչդեռ Երևանը, Փաշինյանի միջոցով, խզում է կապերը ՀԱՊԿ-ի հետ և խոսում Արևմուտքի հետ մերձեցման մասին, Բաքուն արդեն իսկ ստորագրում է իրական համաձայնագրեր, որոնք ուղղված են Ադրբեջանի զարգացմանը և Հայաստանին ճնշելուն։ Կարելի է շատ հեքիաթներ պատմել ապագա հավերժական բարեկամության մասին, բայց թուրքերի և հայերի միջև այնքան շատ արյուն կա, որ ցանկացած բարի մտադրություն կարող է լվացվել, նշում են ռուս փորձագետները:
Այս համատեքստում, հասկանալի է, որ Հայաստանն ամբողջությամբ կորցնում է իր տարածաշրջանային հեռանկարները ապագայի համար։ Ոչ ոք նրան թույլ չի տա մտնել նոր երթուղիներ, դա այն չէր, ինչի համար ամեն ինչ նախատեսված էր, երկիրը կհայտնվի շրջափակման մեջ, քանի որ Իրանի հետ ամբողջ սահմանը, կհայտնվի «միջանցքում», և Երևանին կմնա միայն Վրաստանի հետ սահմանը։
Միգուցե սկզբնական փուլում այդ սահմանը դեռ կգործի, սակայն այդ միջանցքի տրամաբանությունը հենց այնպիսին է, որ պիտի վերացվի Իրանի և Հայաստանի կապը:
Ըստ ռուս փորձագետների, Փաշինյանը տիեզերական մակարդակի դավաճանություն է կատարում սեփական ժողովրդի նկատմամբ: Հասկանալի է, նշում են նրանք, որ այդ դավաճանությունը անչափ թանկ գին է ունեցել:
Եվ Հայաստանը,որպես պետություն,հասել է իր պատմության ավարտական գծին, քանզի, նշում են փորձագետները, Հայաստանի գոյության երաշխավորը իր ողջ պատմության ընթացքում, ռուսական բանակն ու ռուս քաղաքական գործիչներն էին։ Ռուսաստանի հետ բարեկամական համագործակցությունը կարելի էր անվանել ցանկացած ձևով, բայց այս ամենը չեղյալ է հայտարարվում Փաշինյանի ձեռքով։ Կարելի է շատ բողոքել այն փաստից, որ ռուս քաղաքական գործիչները չեն կատարել իրենց գործը, չեն համոզել, դիվանագետները ինչ-որ տեղ ձախողվել են, բայց Փաշինյանն իսկապես ուզում էր իր երկիրը թեքել դեպի Արևմուտք։ Սակայն Հայաստանը դատապարտված է Արևելքի գրկախառնությանը։ Այն Արևելքի, որը կոչվում է Թուրքիա և Ադրբեջան, որոնք, ընդհանուր առմամբ, ոչնչացրել են մեկուկես միլիոն հայեր:
Հայկ Թորգոմյան
Zham.am

