Հայ-իրանական հարաբերությունների խորացմանն ուղղված տասնամյակների աշխատանքը նպատակայնորեն սնանկացվեց 2018 թ.-ի թավշյա վակխանալիայից հետո

12 Մայիս, 2022 21:18

Դիտել նաև

«Սովետի օրոք սովետի ՊԱԿ-ի հետ ո՞ր մի հասարակական ակտիվ անձը շփում չուներ»․ Վահե Սարգսյան «Հայաստանի 4-րդ Գյոյչայական Հանրապետությունը» «Նարեկ Օհանյանը մեղադրվում է հանցանքին օժանդակելու համար, սակայն կալանքի մեջ է որպես կատարող»․ Վահե Հովհաննիսյան Էներգետիկ անվտանգությունը ինքնիշխանության հենասյուներից է․ Վահե Դավթյան ՀԱԱՀ ագրոնոմիական ֆակուլտետի 5 մասնագիտություններում ընդունվել է 4 դիմորդ․ Վահե Սարգսյան

Օրերս Թեհրանի կողմից Հայաստանի հետ 2004 թ. կնքված համաձայնագրի չեղյալ հայտարարելը ու Իրանի տարածք մուտք գործող հայկական պետհամարանիշներով ավտոմեքենաներից 120 դոլար գանձելու մասին որոշումը հերթական վկայոոթյունն է առ այն, որ հայ-իրանական հարաբերությունների խորացմանն ուղղված տասնամյակների աշխատանքը նպատակայնորեն սնանկացվեց 2018 թ.-ի թավշյա վակխանալիայից հետո:

Ահա այդ աշխատանքի որոշ առանցքային արդյունքներ.

2005 թ. Իրանի ֆինանսական աջակցությամբ Հայաստանում շահագործման հանձնվեց Հարավային Կովկասի առաջին հողմային էլեկտրակայանը (Պուշկինի լեռնանցք, Լոռի),

2005 թ. կառուցվեց ու շահագործման հանձնվեց Մեղրի-Շվանիձոր-Ծավ-Դարավան մայրուղին,

2007 թ. շահագործման հանձնվեց Իրան-Հայաստան գազատարի առաջին հատվածը,

2008 թ. ավարտին հասցվեց գազատարի երկրորդ հատվածի շինարարությունը՝ «գազ էլեկտրաէներգիայի դիմաց» փոխանակման գործարքի կնքմամբ,

2007 թ. Երևանի ու Թեհրանի միջև Մեղրիի ՀԷԿ-ի կառուցման վերաբերյալ պայմանագիր ստորագրվեց՝ Հայաստանի համար առավել քան հարմար պայմաններով,

2015 թ. նախաձեռնվեց Հյուսիս-Հարավ մրջազգային էլեկտրաէներգետիկ միջանցքի նախագիծը, որի առանցքային հատվածի՝ Իրան-Հայաստան 3-րդ գծի կառուցման աշխատանքներն առ այսօր պարալիզացված վիճակում են,

2017 թ. նախաձեռնվեց Մեղրիի ազատ տնտեսական գոտին, որը ևս 2018-ից հետո դուրս բերվեց միջպետական օրակարգից:

Վերոնշյալ արդյունքներից յուրաքանչյուրը վկայում է այն մասին, որ մինչև 2018-ը Հայաստանը հանդիսանում էր տարածաշրջանային կարևոր գործոն՝ սեփական հստակ շահերով ու ռազմավարական մեծ ներուժով:

Հաշվի առնելով հայ-իրանական դարավոր քաղաքակրթական կապերը՝ վստահ եմ, որ նոր ձևավորվող աշխարհակարգում Թեհրանի ու Երևանի ռազմավարական երկխոսությունից շատ բան է կախված լինելու Կովկաս-Կասպյան տարածաշրջանում: Եթե, իհարկե, մեզ որպես ազգ դրսևորենք: Իսկ թե ինչ է պետք դրա համար, բոլորդ գիտեք:

Քաղաքագետ Վահե Դավթյանի ֆեյսբուքյան էջից