Ամուլսար. չհիմնավորված ՈՉերի, ԻՍԿերի, ԲԱՅՑերի ու ԵԹԵների առեղծվածը
Բոլորս էլ քաջատեղյակ ենք, որ հանքարդյունաբերության ոլորտը հանդիսանում է ՀՀ տնտեսության զարգացման շարժիչ ուժերից մեկը: Ոլորտ, որն իր ֆինանսական հոսքերով ուղղակիորեն նպաստում է այլ ոլորտներ զարգացմանը:
Այսօր` ելնելով մի խումբ «մասնագետների» չհիմնավորված «մասնագիտական» որակավորուներից, Ամուլսարի հանքի շահագործումը վերագրվում է, որպես «չարիք»: Կառավարությունը հավակնում է միջազգային փորձագիտական խմբի եզրակացությանը, շահագործողը դեմ չէ: Պրոցես չկա: Չկա արդյունք: Ինչո՞ւմ է խնդիրը: Ինչո՞ւ չգործել և արհեստականորեն պարալիզացնել երկրի տնտեսությունը: Այո, պարալիզացնել, որովհետև նույն ինքը ԶՊՄԿ ՓԲԸ-ն, որը հանքարդյունաբերության ոլորտում ծավալած իր գործունեության մեջ առաջատարներից է, իր առաջին երկրաբանական հետազոտությունները Քաջարան քաղաքի հենց սրտում սկսել է 1880-ական թվականներին և շարունակել մինչև 1931 թվականը, երբ սկսվել է տարածքում լայնածավալ հորատման ծրագրերի իրականացումը: Իր առաջին արտադրանքը կոմբինատը թողարկել է 1951 թվականին, իսկ այսօր հանդիսանում է երկրի տնտեսական զարգացմանը նպաստող ֆինանսական «աորտան»`լինելով ամենախոշոր հարկատուն և ապահովում է ավելի քան 3.500 աշխատատեղ, որ միայն մարզային, այլև ողջ հանրապետության բնակչության շրջանում:
Հարց է առաջանում` ինչո՞ւ խթանել, այլ չնպաստել ևս 3.000 բնակչին աշխատատեղ ապահովելուն, ովքեր Ամուլսարի հանքի շուրջ առաջացած դեռևս չհիմնավորված ՈՉերի, ԻՍԿերի, ԲԱՅՑերի ու ԵԹԵների արդյունքում զրկվել են աշխատելու հնարավորությունից:
Լենա Մկրտչյանի ֆեյսբուքյան էջից: