«Կապանում չի անցնում «հանուն հեղափոխության վերջնական հաղթանակի էսինչին պիտի ընտրեք» թեզը». Վահե Սարուխանյան
Կապանում ընտրություն է կատարվել անձերի միջեւ, ոչ թե կուսակցությունների։ Մի քիչ սիրողական է ամեն ինչ Հունան Պողոսյանի նշանակման վրա բարդելը, չնայած ի թիվս այլ սյունեցիների, կապանցիներն էլ ոգեւորված չէին էդ փաստից, ու նշանակումը որոշակի բացասական գործոն հաստատ ունեցել է։ Բայց Կապանում դեռ ամռանը կարծիքներ կային, որ ՔՊ-ի թեկնածուն, ով էլ լինի, հաղթելու խնդիր է ունենալու։
Կապանն ու Սյունիքն ընդհանրապես հեռու են Երեւանից, ու էստեղ չի անցնում "հանուն հեղափոխության վերջնական հաղթանակի էսինչին պիտի ընտրեք" թեզը։ Էստեղ կարեւոր է մարդու վաստակը, անունը, հարգանքը, անձի շուրջ մթնոլորտը, կարծիքները։
Գեւորգ Փարսյանի հայրը՝ շինկանտորի Ռազմիկը, հայտնի մարդ է, դրական ֆիգուր է ըստ էության, ու որդու հաղթանակի մեջ նրա անվան դերը շատ մեծ է։ Այլ հարց է, իհարկե, թե հոր համար որդուն ընտրելը որքանով է ճիշտ, բայց փաստը դա է։ Փարսյանի տղան նրա ընկերության տնօրենն է, այսինքն՝ հորը ճանաչողները ինչ-որ չափով թերեւս գիտեն նաեւ որդուն, որի արած-չարածն այլ թեմա է։
Թե ՔՊ-ական Նարեկ Բաբայանը, թե նրա կուսակից, համայնքապետի ժպ Նարեկ Ղահրամանյանը Կապանի չափանիշներով, կարելի է ասել, դեռ ճանաչելի, ընկալելի չեն, մաքուր երիտասարդներ են, բայց անուն չեն հանել դեռ, եւ հետեւաբար երկուսն էլ, անկախ Նիկոլի սատարումից, կապանցիների կողմից թիվ մեկ պոստի համար ընդունելի լինելու խնդիր ունեին։
Ես իրավիճակն էսպես եմ ընկալում։
Լրագրող Վահե Սարուխանյանի ֆեյսբուքյան էջից